تأثیر ویژگی های خاک و عامل های فیزیوگرافی بر صفات رویشی آلبالو وحشی (cerasus microcarpa c. a. mey.) در جنگل های استان کرمانشاه

پژوهش پیش رو به منظور بررسی ارتباط بین صفات رویشی درختچه های آلبالو وحشی (cerasus microcarpa c. a. mey.)با عامل های خاکی و فیزیوگرافی در جنگل های استان کرمانشاه انجام شد. پس از شناسایی رویشگاه های عمده این گونه و با توجه به ارتفاع از سطح دریا، جهت جغرافیایی و فرم زمین، 17 قطعه نمونه پنج آری دایره ای شکل طوری درنظر گرفته شدند که در هر قطعه نمونه، درختچه ها به طور دسته ای یا گروه کوچک (حداقل سه درختچه در یک قطعه نمونه و درمجموع 122 درختچه) حضور داشته باشند. در مطالعات خاک شناسی پس از حفر 17 نیم رخ خاک، خصوصیات نمونه های هر یک از افق ها مانند درصد مواد آلی، درصد آهک، اسیدیته، قابلیت هدایت الکتریکی و بافت خاک تعیین شد و تجزیه و تحلیل ها با نرم افزار pc-ord انجام شد. نتایج نشان داد که جهت جغرافیایی در انتخاب فرم زمین برای استقرار این گونه نقش مهمی داشت، به طوری که در شیب های شمالی، یال ها و دره ها و در شیب های جنوبی، دامنه ها و دشت ها بیشترین محل پراکنش این گونه بود. ارتفاع کامل درختان در شیب های شمالی و یال ها بیشتر از شیب های جنوبی و دشت ها بود. با افزایش میزان رس، کربنات کلسیم و هدایت الکتریکی خاک و کاهش درصد شیب منطقه، طول تنه افزایش و طول تاج کاهش نشان داد. همچنین ارتفاع کامل درختان با افزایش ارتفاع از سطح دریا و افزایش میزان شن خاک ارتباط مستقیمی داشت. شرایط محیطی حاکم بر جهت های جنوبی و دشت ها که همراه با افزایش میزان اسیدیته و سیلت خاک بود، باعث افزایش سطح تاج پوشش و قطر برابر سینه درختچه های آلبالو وحشی شده بود.